Ewidencja jest rejestrem publicznym prowadzonym dla zapewnienia użytkownikom pojazdów elektrycznych i pojazdów napędzanych gazem ziemnym informacji ułatwiających korzystanie z tych pojazdów (art. 42 ust. 1 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych).
System Ewidencji Infrastruktury Paliw Alternatywnych (EIPA) został uruchomiony pod adresem: https://eipa.udt.gov.pl.
Co zawiera ewidencja?
W EIPA znajdują się informacje o:
- współrzędnych stacji gazu ziemnego, zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych w układzie współrzędnych płaskich prostokątnych;
- współrzędnych ogólnodostępnych stacji ładowania, zgodnie z państwowym systemem odniesień przestrzennych w układzie współrzędnych płaskich prostokątnych;
- aktualnych cenach paliw alternatywnych w miejscach wskazanych powyżej;
- dostępności punktów ładowania zainstalowanych w ogólnodostępnych stacjach ładowania.
Ewidencja wyposażona jest ponadto w interaktywną mapę, na której zlokalizowane są ogólnodostępne stacje ładowania oraz ogólnodostępne stacje gazu ziemnego.
Kto jest zobowiązany przekazywać informacje?
Zobowiązanym jest operator ogólnodostępnej stacji ładowania. Definicja zawarta w art. 2 pkt 7 ustawy mówi, że operatorem
ogólnodostępnej stacji ładowania jest podmiot odpowiedzialny za budowę,
zarządzanie, bezpieczeństwo funkcjonowania, eksploatację, konserwację i
remonty ogólnodostępnej stacji ładowania. Ponadto operator
zawiera umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, na
potrzeby funkcjonowania stacji ładowania oraz świadczenia usług
ładowania – jeżeli stacja ładowania jest przyłączona do sieci
dystrybucyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo
energetyczne.
Od operatora należy odróżnić (bądź nie – o czym dalej) dostawcę usługi
ładowania. Dostawca to podmiot który bezpośrednio w danej stacji
świadczy usługę ładowania obejmującą ładowanie oraz zapewnienie
możliwości korzystania z infrastruktury stacji ładowania, na potrzeby
ładowania. Z przepisów ustawy o elektromobilności i paliwach
alternatywnych wynika, że operator ogólnodostępnej stacji ładowania może
wykonywać zadania dostawcy usługi ładowania. W przeciwnym wypadku
dostawca usługi ładowania korzysta z ogólnodostępnej stacji ładowania na
podstawie umowy zawartej z operatorem ogólnodostępnej stacji ładowania.
Zgłoszenie ogólnodostępnej stacji ładowania do ewidencji
Po pierwsze każdy operator ogólnodostępnej stacji ładowania oraz
operator stacji gazu ziemnego są obowiązani do dokonania zgłoszenia do
rejestru, przy użyciu formularza elektronicznego danych dotyczących:
- oznaczenia firmy operatora ogólnodostępnej stacji ładowania lub operatora stacji gazu ziemnego, adres jego siedziby oraz jego dane teleadresowe,
- określenia rodzaju infrastruktury obsługiwanej przez operatora,
- współrzędnych stacji gazu ziemnego lub ogólnodostępnej stacji ładowania najpóźniej w dniu rozpoczęcia świadczenia usług ładowania lub usług tankowania gazu ziemnego oraz każdorazowo w przypadku zmiany tych danych.
Na stronie eipa.udt.gov.pl udostępniony został formularz rejestracyjny dla operatorów ogólnodostępnych stacji. Uwaga! Przepisy nie przewidują możliwości złożenia zgłoszenia do rejestru w formie wniosku papierowego.
Przekazywanie innych informacji
Po drugie, operator ogólnodostępnej stacji ładowania jest obowiązany m. in. do wyposażenia stacji w oprogramowanie
pozwalające na podłączenie i ładowanie pojazdu elektrycznego i pojazdu
hybrydowego oraz przekazywanie danych do Ewidencji Infrastruktury Paliw
Alternatywnych o:
- dostępności punktu ładowania zainstalowanego w ogólnodostępnej stacji ładowania – natychmiast po zmianie stanu dostępności tego punktu, w czasie wynikającym ze sposobu działania usługi sieciowej,
- aktualnych cenach usług ładowania – w ciągu godziny od zmiany tej ceny.
Operator ogólnodostępnej stacji ładowania obowiązany jest przekazywać powyższe informacje za pomocą usługi sieciowej. W tym miejscu znajduje się opis zasad działania systemu EIPA oraz dokumentację interfejsu REST API.
Pozostałe definicje z ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych
Przypomnijmy, że ustawa o elektromobilności i paliwach alternatywnych definiuje punkt ładowania,
którym jest urządzenie umożliwiające ładowanie pojedynczego pojazdu
elektrycznego, pojazdu hybrydowego i autobusu zeroemisyjnego oraz
miejsce, w którym wymienia się lub ładuje akumulator służący do napędu
tego pojazdu. Punkt ładowania o normalnej mocy jest to
punkt ładowania o mocy mniejszej lub równej 22 kW, z wyłączeniem
urządzeń o mocy mniejszej lub równej 3,7 kW zainstalowanych w miejscach
innych niż ogólnodostępne stacje ładowania, w szczególności w budynkach
mieszkalnych. Punkt ładowania o dużej mocy – punkt ładowania o mocy większej niż 22 kW. Od punktu ładowania należy odróżnić stację.
Stacja ładowania to urządzenie budowlane obejmujące
punkt ładowania o normalnej mocy lub punkt ładowania o dużej mocy,
związane z obiektem budowlanym, lub wolnostojący obiekt budowlany z
zainstalowanym co najmniej jednym punktem ładowania o normalnej mocy lub
punktem ładowania o dużej mocy wyposażone w oprogramowanie umożliwiające
świadczenie usług ładowania, wraz ze stanowiskiem postojowym oraz, w
przypadku gdy stacja ładowania jest podłączona do sieci dystrybucyjnej w
rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne,
instalacją prowadzącą od punktu ładowania do przyłącza
elektroenergetycznego.
Kary
Karze pieniężnej podlega przedsiębiorca, który nie wykonuje obowiązku,
zgłoszenia do rejestru, przy użyciu formularza elektronicznego danych
dotyczących firmy operatora, rodzaju infrastruktury, współrzędnych
stacji od 500 zł do 10 000 zł. Wysokość kary pieniężnej może wynosić do
15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, osiągniętego w poprzednim roku
podatkowym. Brak przekazywania informacji o cenach ładowania i ilości
dostępnych punktów ładowania nie jest na razie obwarowany karami, co
zresztą widać po ewidencji, w której niewiele zgłoszonych stacji posiada
takie informacje.
Związek wystąpił do Prezesa UDT o udzielenie informacji co w takiej sytuacji i o odpowiedzi poinformujemy.