Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw trafił do Sejmu (druk nr 2024). Przewiduje on orzeczenie przepadku pojazdu prowadzonego przez sprawcę znajdującego się w stanie nietrzeźwości, w którym stężenie alkoholu w jego organizmie było nie mniejsze niż 1,5 promila we krwi lub 0,75 mg/dm3 w wydychanym powietrzu albo prowadziło do takiego stężenia lub przez sprawcę znajdującego się pod wpływem środka odurzającego.
Obawy branży dealerskiej budziło, co w przypadku, gdy pojazd, który prowadził nietrzeźwy kierowca nie stanowi jego własności, a jest na przykład autem zastępczym, demonstracyjnym, które należy do dealera, autem wypożyczonym albo stanowi tylko współwłasność kierowcy.
Projekt przewiduje, że jeżeli pojazd w czasie popełnienia przestępstwa nie stanowił własności lub stanowił współwłasność sprawcy, orzeka się wyłącznie przepadek jego równowartości. Zobowiązanym do zapłaty równowartości byłby oczywiście sprawca. Przepadku pojazdu mechanicznego oraz przepadku równowartości pojazdu mechanicznego nie będzie orzekać się, jeżeli sprawca prowadził niestanowiący jego własności lub współwłasności pojazd mechaniczny wykonując czynności zawodowe lub służbowe polegające na prowadzeniu pojazdu na rzecz pracodawcy. W ww. przypadkach sąd orzekać będzie nawiązkę w wysokości co najmniej 5.000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
Za wartość pojazdu mechanicznego dla celu orzeczenia przepadku jego równowartości przyjmować się będzie szacunkową, średnią wartość rynkową pojazdu odpowiadającego pojazdowi prowadzonemu przez sprawcę, ustaloną w sposób określony w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 44c § 2 k.k. na dzień popełnienia przestępstwa. Jeżeli orzeczenie przepadku pojazdu mechanicznego z uwagi na jego zbycie, utratę, zniszczenie lub znaczne uszkodzenie jest niemożliwe lub niecelowe, także ma się orzekać przepadek równowartości pojazdu.
W rozporządzeniu wydanym przez Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu na podstawie art. 44c § 2 k.k. określony będzie sposób ustalania szacunkowej, średniej wartości pojazdu mechanicznego, uwzględniając potrzebę wprowadzenia jednolitych i zestandaryzowanych kryteriów pozwalających na oszacowanie średniej wartości rynkowej pojazdu bez przeprowadzania indywidualnej oceny jego stanu.
Prowadzenie w stanie nietrzeźwości ( czyn z art. 178a §1 Kodeksu karnego) lub czyn z art. 178a § 4 k.k., czyli tzw. „recydywy drogowej” będzie skutkował przepadkiem pojazdu lub przepadkiem jego równowartości jeżeli stężenie alkoholu w organizmie sprawcy było większe niż 1,5 promila we krwi lub 0,75 mg/dm3 w wydychanym powietrzu. Ponadto przepadek pojazdu lub przepadek jego równowartości nie będzie orzekany wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a § 1 lub 4 k.k., jeżeli zachodzi ustawowo niezdefiniowany „wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami”.
Przepadek pojazdu lub jego równowartości będzie również orzekany za przestępstwa popełnione w warunkach określonych w art. 178 § 1 k.k., czyli przestępstwa, o których mowa w art. 173 (katastrofa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażającą życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach), art. 174 (sprowadzenie bezpośredniego niebezpieczeństwa katastrofy w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym) i art. 177 k.k. (spowodowanie wypadku). W takich przypadkach, do orzeczenia przepadku pojazdu wystarczające będzie prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, nawet, jeżeli stężenie alkoholu w organizmie sprawcy było mniejsze niż 1,5 promila we krwi lub 0,75 mg/dm3 w wydychanym powietrzu. W przypadku takich przestępstw nie będzie także możliwe odstąpienie od orzeczenia przepadku w wyjątkowych wypadkach.