Dalej pozostajemy w temacie nowelizacji ustawy o elektromobilności. W poprzednim projekcie opublikowanym w listopadzie przewidziano zapisy znacznie otwierające strefy czystego transportu. Teraz ponownie zmieniono projekt w tym zakresie.
W chwili obecnej uznaje się, że określony w art. 39 ust. 1 ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych zakres rodzajów aut uprawnionych do wjazdu do stref jest zbyt wąski, co powoduje że mogą one powstawać dla ułamka procenta samochodów, których jest za mało żeby tworzyć dla nich oddzielne strefy. Dlatego idąc z duchem bardziej stopniowego odchodzenia od wysokoemisyjnego transportu projekt z listopada zakładał dopuszczenie do stref aut hybrydowych i spalinowych, a uzależnienie możliwości poruszania się po strefach mogło następować w odniesieniu do norm spalania. Regulacja taka miała znajdować się na poziomie ustawowym. Związek zgłosił wówczas uwagi o z kolei zbyt szerokim otwarciu stref i zbyt długim terminie na wjazd do nich aut z normą Euro4. Zastrzeżenia budziły także uprawnienia dla aut z LPG, które według projektu miały wjeżdżać do stref bez ograniczeń.
Opublikowana 11 lutego 2021 roku nowa wersja projektu zakłada pozostawienie dostępu do stref dla aut elektrycznych, napędzanych wodorem lub gazem ziemnym. Jednocześnie zawiera ona inny model regulacji w zakresie pozostałych pojazdów. Zapis w proponowanym art. 39 ust. 4, stanowi że rada gminy, w uchwale ustanawiającej strefę czystego transportu, będzie mogła ustanowić dodatkowe wyłączenia podmiotowe i przedmiotowe od zakazu wjazdu do tej strefy. Tym samym ustawodawca postanowił zdecentralizować kwestię warunków wjazdu do stref i praktycznie w całości pozostawić to w gestii gmin i miast. Oznaczać to będzie – o ile projekt przejdzie w takiej formie – że gminy i miasta będą miały w zasadzie dowolność w kształtowaniu stref.
Z projektu zniknął też zapis o obowiązkowości tworzenia stref w gminach powyżej 100.000 mieszkańców. Nakaz ten miałby i tak obowiązywać dopiero od 2030 roku do czego uwagi miał ZDS i co zgodnie z tabelą konsultacji zostało „kierunkowo uwzględnione”. Teraz, zgodnie z projektowanym art. 39 ust. 9 ustawy, gminy o liczbie ludności powyżej 100.000 mieszkańców, znajdujące się strefach, w których przeprowadzona przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska ocena poziomów substancji w powietrzu, o której mowa w art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219, 1378, 1565,2127 i 2338), wykazała przekroczenie dopuszczalnego poziomu stężenia średniorocznego poziomu zanieczyszczeń dwutlenkiem azotu NO2, w terminie 12 miesięcy od dnia otrzymania informacji, o której mowa w art. 89 ust. 1c tej ustawy, będą zobowiązane stworzyć strefę czystego transportu. W projekcie przepisu w dalszym ciągu brak jest zapisów wprowadzających minimalne wymogi dla tego typu obowiązkowej strefy.
Związek złożył uwagi do projektu na ręce Ministra Rozwoju, Pracy i Polityki Społecznej.